Rəvayətə görə, Peyğəmbərimiz Hz. Muhəmməd ﷺ Qureyş başçılarına İslamı təbliğ edərkən, Abdullah b. Ummu Məktum adında gözləri görməyən bir səhabə onun yanına gəlib: “Ey Allahın elçisi! Allahın sənə öyrətdiklərindən mənə də öyrət!” – deyir. Ancaq Hz. Peyğəmbər ﷺ ona cavab vermir. Çünki Qureyşin başçıları Peyğəmbərin ﷺ özləri ilə xüsusi olaraq maraqlanmasını istəyirdilər. Abdullah b. Ummu Məktum təkrar səsləndikdən sonra Peyğəmbər ﷺ ona yönələrək qaşqabağını tökmüş və üzünü turşutmuşdu. Bu hadisəyə görə Uca Allah Abəsə (Əbəsə) surəsinin ayələrini endirmiş, Öz elçisi və ən çox sevdiyi bəndəsi olan Hz. Muhəmmədin ﷺ bu hərəkətini pisləmiş, həmişə etdiyi kimi (“Ey Elçim!”) deyil, çox soyuq olaraq “o” deyə müraciət etmişdi. Halbuki, Peyğəmbərimizin ﷺ burada niyyəti əsla pis deyildi. O, söhbət apararkən sadəcə kənardan müdaxilə edilərək söhbətin dağılmamasına çalışırdı. Amma Uca Allah bunu bəyənmədi və Onu azarladı. Çox təsirlidir. Əgər Qurani-Kərim Allah tərəfindən nazil edilməmiş və Hz. Muhəmməd ﷺ tərəfindən yazdırılmış olsaydı, bu ifadələr mütləq oradan çıxarılardı. Yalançı bir peyğəmbər bu ifadələri kitaba əsla salmaz, öz reputasiyasını “qorumağı” düşünərdi. Biz bu ayələri oxuyarkən, əziz Peyğəmbərimizin ﷺ də bir insan olduğunu, heç bir insanı ilahlaşdırmağın icazəli olmadığını və nəhayət, Qurani-Kərimin Allah tərəfindən nazil edilib qorunduğunu açıq-aşkar şəkildə görürük.
Zülm, tarix boyu bəşəriyyətin üz qarası olmuş, cəmiyyətlərin və fərdlərin məhv olmasına səbəb olmuş ağır bir günahdır. Qurani-Kərimdə zalımların aqibəti barədə dəfələrlə xəbərdarlıq edilmiş, onların gec və ya tez ilahi […]
Həcc – möhtəşəm bir ibadətdir və Peyğəmbərimizin buyurduğu kimi ‘Allah tərəfindən qəbul olunmuş həcc’in mükafatı yalnız Cənnətdir’. Müxtəlif simvolik əməlləri özündə cəm edən bu ibadət, böyük bir mənəvi məktəbdir.. […]
Fəcr surəsinin davamında Uca Allah bizlərə, həlak edilmiş bəzi millətləri/qövmləri xatırladır. Lakin, onları, sənətkarlıq detalları ilə birlikdə vurğulayır...