-Bu ki, mənim itirdiyim qalxandır.- deyərək satıcıya yaxınlaşır.

-Bu qalxanı haradan tapdın? Bu mənim itirdiyim qalxandır.

Xristian satıcı isə qarşısındakının möminlərin əmiri Əli İbn Əbu Talib (ra) olduğunu bilməyərək hirsli və acı kəlimələr ilə onu qovmağa çalışır.Əli (ra) yenə təmkinlə satıcıdan öz qalxanını istəyir.Lakin bu dəfə satıcı səsini daha da yüksəldərək, qalxanın özünün olduğunu iddia edir.Məsələnin bu həddə çatdığını görən xəlifə Əli (ra) satıcıdan şəhər qazisinin yanına getməsini və məsələni araşdırıb, hökm verməsini təklif edir.Satıcı razılaşır.

Əli İbn Əbu Talib (ra) və xristian satıcı qazinin yanına gedirlər.İçəri daxil olarkən qazi Əli (ra)-nu tanıyır və tez ayağa qalxaraq:

-Ey möminlərin əmiri, siz xeyir ola?-deyir.

Bu sözləri eşidən satıcının canına vəlvələ düşür.Mübahisə etdiyinin xəlifə Əli (ra) olduğunu anlayır.Öz-özlüyündə “Təbii ki, qazi bu vəzifəni ona verən Əli (ra)-ya qarşı hökm çıxarmaz-deyə düşünür. Dərhal ayaq saxlayaraq üzrxahlıq edir və qalxanı Əliyə (ra) uzadır.Lakin Əli (ra) “Hökmü qazi özü verəcək” deyərək əyləşir.

Qazi mömin və ədalətli bir insan idi.Hökm vermədən öncə buyurur:

-Ey möminlərin əmiri, icazə versən hər ikinizə bir neçə sual verim.Cavablarınıza əsasən hökm verəcəm, inşallah.Hər ikisi razılaşır.Qazi buyurur:

-Ey möminlərin əmiri, qalxanı itirərkən ətrafınızda şahidiniz var idimi?Əli (ra):

-Xeyr, heç kəs yox idi-deyə cavab verir.

Qazi bu dəfə satıcıdan soruşur:

-Bəs siz qalxanı taparkən şahidiniz var idimi?Satıcı:

-Bəli, mənimlə bərabər bir neçə dostum da orada idi-deyə cavab verir.

Satıcının dostlarını çağırırlar və onlar da:

-Qalxanı tapanda biz də oradaydıq-deyirlər.Bu vaxt qazi buyurur:

-Ey möminlərin əmiri, bağışla, amma qalxan satıcıya çatacaq.Çünki onu taparkən yanında şahidləri olub.

Bu sözləri eşidən satıcı dəhşət içində ayağa qalxır və kəlmeyi şəhadəti söyləyərək islam dinini qəbul edir.

Sübhənəllah, nə gözəl əhvalat…

Əli ibn Əbu Talibin (ra) əxlaqı və qazinin ədalətli olmağı bir xristianın müsəlman olmasına səbəb oldu.Halbuki, Əli (ra) xəlifə idi.Qazinin yanına gəlməsəydi belə qalxanı həmin satıcıdan alıb, onu cəzalandıra bilərdi.Qazi isə öz işi naminə hökm verib qalxanı satıcıdan ala bilərdi.

Lakin onlar o dəhşətli haqq-hesab günü-Axirət gününü düşünüb ədalətli davrandılar.Həqiqətən,

Allah ədalətli olanları sevər! [60:8]