DƏCCALIN FITNƏ TÖRƏTMƏK IMKANLARI
Dəccal ilahilik (Üluhiyyət) iddiasındadır. O belə əməlləri törədə bilir ki, onlar insan nəfsində fitnə-fəsad doğura bilirlər.
1 – Yer üzünü sürətlə gəzməsi: Müslimin “Səhih” əsərində ən-Nəvvas bin Səmandan bu hədis verilir: “Peyğəmbərdən Dəccalın yer üzünü küləyin qovduğu yağış buludları kimi sürətlə dolaşması barədə soruşurlar. Peyğəmbər deyir ki, o, dünyanın bütün ölkələrində olacaq. Yalnız Məkkə və Mədinəyə girə bilməyəcəkdir”.
(Müslim “Səhih”. Fitnələr kitabı. Dəccalın zikri fəsli: 18/50-57, hədis: 2937.)

Ənəsin hər iki “Səhih”də verilmiş hədisində deyilir: “Məkkə və Mədinədən başqa elə bir yer yoxdur ki, Dəccal orada olmasın”
(Səhih Camiis səğir”. 5/99. Hədis: 5309)
Əbu Umamənin İbn Macədə, İbn Xüzeymədə və əl-Hakimdə verilən hədisində deyilir: “Yer üzündə elə bir məkan yoxdur ki, Dəc¬cal ora gəlməsin, orda zahir olmasın. Yalnız Məkkə və Mədinə istisnadır. Onun heç bir əlaltıları da bura gəlməzlər. Onları əli qılınclı mələklər qarşılayıb geri qaytaracaqlar”.
(Səhih Camiis səğir”: 6/275, hədis: 7752)
2 – Cənnəti (bağları) və odu: Dəccalın insanları aldatması vasitələrindən biri də onun cənnət və ya cəhənnəmə bənzər bəzi şeylərə malik olmasıdır. Belə ki, o, gur sulu və həm də gur atəşli (odlu) çaylara malikdir. Əslində bu heç də belə deyil, əksinədir, od həqiqətdə soyuq su, su isə isti oddur.
Müslimin “Səhih”ində Hüzeyfədən bu hədis verilir: “Peyğəmbər (sav)demişdir: Onun (yəni Dəccalın) cənnət və odu vardır. Odu cənnətdir, cənnəti oddur”.
(Müslimin “Fitnələr” kitabı. Dəccalın zikri fəsli. 18/49, hədis: 2934)
Əl-Buxari və Müslimin “Səhih”lərində Hüzeyfədən başqa bir hədis də verilir: “Peyğəmbər (sav) Dəccal barədə demişdir: “Onun suyu və odu vardır. Odu soyuq sudur. Suyu oddur”. Müslimin rəvayətində bu ifadə əlavə edilir: “O, öldürmür”.
(əl-Buxari, “Fitnələr” kitabı. Dəccalın zikri fəsli. «Fəth əl-Bari», 13/97. Müslim, 18/49. hədis: 2934)
Müslimin “Səhih” əsərində Hüzeyfədən bu hədis verilir: “Peyğəmbər (sav)demişdir: “Mən Dəccal haqqında çox şey bilirəm. Onun iki çayı vardır. Birinin suyu gözə ağ rəngdə görünür. O birində gözə yanar od görünər. Lakin, həqiqəti bilən adam od kimi gördüyünə yaxınlaşar, başını əyib onun sərin suyundan içər”.
(Müslim. Fitnələr kitabı, Dəccalın zikri fəsli.18/49, hədis: 2934)
Müslimin Hüzeyfədən verdiyi başqa bir hədisdə deyilir: “Dəccal üzə çıxanda oda və suya malik olur. Adamların su kimi gördüyü yanar oddur, od gördükləri isə sərin və şirin sudur”.
(Müslim, Fitnələr kitabı. 18/49, hədis: 2935)
Mətnlərdən aydın olur ki, adamlar Dəccalın malik olduqları barədə həqiqəti bilmirlər. Onlar gördükləri həqiqi olan deyildir, onun əksidir. Buna görə də Müslimin “Səhih”indəki bəzi hədislərdə deyilir: “Onunla cənnət (bağlar) və od da olur. Onun cənnəti oddur”.
(Müslim. Fitnələr kitabı. 18/49-50, hədis: 2936)
3 – Dəccalın şeytanlara kömək etmək üçün müraciət etməsi: Heç şübhəsiz Dəccal şeytanlara istinad edir. Məlumdur ki, şeytanlar yalnız son dərəcə yol azmış, pozğun və Allahdan qeyrisinə ibadət edən adamlara xidmət edirlər. İbn Macənin “Sünən”, İbn Hüzeymənin “Səhih” və əl-Hakimin “Müstədrək” əsərlərində Əbu Umaməyə səhih istinadlı bu hədis verilir: “Rəsulullah (sav) demişdir: “Onun (Dəccalın) fitnələrindən biri də budur: O gəlib ərəbə deyəcəkdir: “Gördün ki, atanı və ananı dirildib yanına gətirdim. Şəhadət verirsənmi mən sənin rəbbinəm?” Ərəb deyəcək: “Bəli”. Şeytan onun atası və anası surətində zahir olub deyəcəkdir: “Oğlum! Ona itaət et. O sənin rəbbindir”.
(Səhihul Camiis səğir”. 6/274. hədis: 77520)
4 – Allah təalanın onunla öz bəndələrini imtahana çəkdiyi fitnələrdən biri də budur ki, Dəccal əmr edəndə səmadan yağış yağır, yer üzü də göyərir. O, heyvanları çağıranda ona tabe olurlar, xərabələrə əmr edəndə ona cavab verib öz gizli xəzinələrini üzə çıxarır. Müslimin “Səhih”ində ən-Nəvvas bin Səmandan bu hədis verilir: “Peyğəmbər (sav) demişdir: “Millət içinə gəlib onlara müraciət edəcəkdir. Ona inanıb tabe olurlar. O, hətta səmaya əmr etdikdə yağış da yağdırır, yerə əmr etdikdə onda bitkilər göyərir. Onların mal-qarası bütünlüklə otlaqlara çıxır. Dəccal adamları özünə itaətə çağıracaq, onlar da buna razı olacaqlar. Bundan sonra o çıxıb gedir. Adamlar hər şeydən məhrum olurlar, var-dövlətləri əllərindən çıxır. Dəccal xərabələrin yanından keçəndə deyir: “Öz xəzinələrini çıxart. Xəzinələr arı şamları kimi onun qarşısında açılır”.
(Müslim, “Səhih”. “Fitnələr” kitabı. Dəccalın zikri fəsli, 18/50-57, hədis: 2937)
5 – Bir gənci öldürüb sonra diriltməsi: Onun fitnələrindən biri də budur: O möminlərdən birini öldürür və iddia edir ki, onu dirildəcəkdir. İmam əl-Buxarinin “Səhih” əsərində Əbu Səidin bu hədisi verilir: “Rəsulullah (sav) Dəccal haqqında uzun bir hədis demişdir. Bu hədisdə deyilir: “Dəccal bu tərəflərə gəlir, lakin ona Mədinəyə daxil olmaq haram olduğu üçün şəhərdən kənara tökülmüş peyinin üstündə oturacaq. Həmən gün çox hörmətli bir adam onun qarşısına çıxıb deyəcəkdir: “Mən şahidəm ki, Allah peyğəmbərinin bizə haqqında danışdığı sənsən. Dəccal deyəcək: “Siz heç görmüsünüz ki, bir adam öldürülsün, sonra da dirilsin? Siz buna şübhəmi edirsiniz? Adam: “Yox” cavabı verir. O, o adamı öldürür və sonra dirildir. Həmin mömin adam deyir ki, Allaha and olsun, mən səni çox yaxşı tanıyırdım. Bu gün səni lap yaxşı tanıdım”. Dəccal istəyir ki, onu da öldürüb diriltsin. Lakin mömin adam buna imkan vermir”.
(əl-Buxari. Fitnələr kitabı. «Fəth əl-Bari», 13/101, Müslim, 18/57-58, hədis: 2937)
Müslim Əbu Səid əl-Xudridən bu hədisi verir: “Dəccal zahir olur, onu bir mömin kişi qarşılayır. Bu kişinin qarşısını kəsən Dəccalın silahlı gözətçiləri ona deyirlər: “Nə istəyirsən?” Kişi deyir ki: “Bu gələn adamı görmək istəyirəm”. Gözətçilər soruşurlar: “Yoxsa bizim rəbbimizə iman gətirmisən?”. Kişi deyir: “Bizim Rəbbimiz aşkardır”. Gözətçilərdən bəziləri deyir: “Onu öldürün!”. Bəziləri isə deyir: “Axı, Məsih Dəccal deyib ki, mənsiz kimisə öldürmək qadağan edilmişdir”. Mömin kişini Dəccalın hüzuruna gətirirlər. Mömin Dəccalı görən kimi deyir: “Camaat! Bu Peyğəmbərin bizə təsvir etmiş olduğu Məsih Dəccaldır”. Dəccal qəzəblənir, əlini ona uzadır və deyir: “Onu aparın, döyün!” Onun sinəsinə, belinə, qarnına zərbələr endirirlər. Dəccal ondan soruşur: “Yoxsa, mənə iman gətirmirsən?” Kişi deyir: “Sən yalançı Məsihsən”. Dəccal onu mişarla parçalamağı əmr edir. Mömini iki ayağının arasından təpəsinə qədər bölürlər. Bundan sonra Dəccal onun iki parçası arasında gəzərək ona deyir: “Qalx!” Kişi sağ-salamat qalxıb ayaq üstə durur. Dəccal bir də soruşur: “Mənə iman gətirirsənmi?”. Mömin adam daha qətiyyətlə deyir: “Mən səni daha yaxşı tanıdım”. Bundan sonra üzünü camaata çevirib deyir: “Camaat! Məndən sonra o heç kəslə bu əməli törədə bilməz”. Dəccal onu tikə-tikə doğratdırır, onun başını kəsdirir. Onun tikələrini bir-bir oda atır. Bu od isə əslində cənnətdədir. Peyğəmbər (sav) bu mömin barədə demişdir: “Bu kişi Rəbbil aləminin yanında ən əzəmətli şəhiddir”.

Mahmud Qəhramanov
www.islamevi.az

Dəccalın rübubiyyət çağırımının batil olması barədə

Dəccala məxsus bu sifətlər tam naqisdirlər. Bu zəif və naqis məxluq necə rübubiyyət iddiasında ola bilər? O iddia edir ki, insanların Rəbbidir. İnsanların Rəbbini bu dünyada gözlə görmək olmaz. Peyğəmbər (sav) deyir: “Bilin ki, sizdən heç kəs ölənə kimi belə öz Rəbbini görə bilməz”.
(Müslim “Səhih”. Fitnələr kitabı 18/37) (daha&helliip;)

Dəccalın əlamətləri

Dəccal rübubiyyət (Allahlıq) iddiasındadır, onun batilliyini biruzə verən əməllər sahibidir. Bir adam onun yanına gəlib elə zənn edir ki, Dəccalın şəri ona təsir edə bilməz, onun batilliyi üzdədir. Lakin onunla qarşılaşanda aldanır və ona tabe olur. Əbu Davudun İmran bin Hüseynə səhih istinadlı hədisində deyilir: “Peyğəmbər (sav)demişdir: “Dəccal barədə eşidən, mütləq qaçacaqdır. Allaha and olsun, onun yanına gələn, onu mömin hesab edəcəkdir, onun ardınca gedəcəkdir. Yanına gələndə ona qarşı şübhə hissləri meydana gələcəkdir və yaxud o, şübhə doğuracaqdır”.
(“Camiul usul”: 10/354, hədis: 7846, İbn Kəsir «Ən-Nəhayə, 1/82) (daha&helliip;)

Dəccal zahir olmazdan qabaq susuzluq və aclıq.

Dəccal zahir olmazdan bilavasitə qabaq insanlar böyük bir bəla ilə üzləşəcəklər. Göydən bir damcı yağış tökülməz, yerdə bir bitki belə göyərməz. İbn Macənin “Sünən”ində, İbn Xuzeymənin “Səhih”ində, əl-Hakimin “Mustədrək”ində Əbu Umamədən bu hədis verilir: (daha&helliip;)

Dəccalın zahir olduğu dövrdə müsəlmanların vəziyyəti.

Dəccal zahir olana qədər müsəlmanlar öz şan-şöhrəti, qüvvət və əzəməti ilə seçiləcəklər. Onun zahir olunması, görünür bu qüvvət və əzəmətə üstün gəlmək məqsədini daşıyacaqdır. Bu dövrdə müsəlmanlar xaçpərəstlərin bir hissəsi ilə sülhə gələrək, birləşib birlikdə ümumi düşmənlə (rumluların qalan hissəsi) vuruşacaq və qalib gələcəklər. (daha&helliip;)

İKİNCİ MƏSƏLƏ: Onun məsih dəccal adlandırılmasının sirri.İbn Kəsir deyir: “Dəccal ona görə məsih adlanır ki, onun bir gözü sürtülmüşdür, çəkilmişdir. Məsih Dəccal o şəxsdir ki, onun bir üzü sürtünmüş vəziyyətdədir. Onun nə gözü, nə də qaşı vardır. Məsih İsa əksinə, xəstəyə əlini sürtəndə, çəkəndə (məsh edəndə) bu xəstə Allahın izni ilə sağalırdı. Dəccal yalançıdır”.
(Camiul usul”. İbn Kəsir. 4/204. “Lisanun ərəb”. Məsh maddəsi) (daha&helliip;)

BİRİNCİ MƏSƏLƏ:
Bu bəşər tarixində ən böyük fitnədir. Dəccalın fitnəsi axır zamanda baş verir. Bu son saatın ən böyük əlamətlərindəndir. Dəccalın fitnəsi bütün insanlıq tarixində baş vermiş ən böyük fitnə-fəsaddır. Müslimin “Səhih” əsərində Əbu əd-Duhəma və Əbu Qətadənin bu hədisi verilir: “Hişam bin Amirin yanına getdik. İmran bin Hüseyn də gəldi və dedi: “Siz məndən də qabaq Peyğəmbərin (sav) hüzurunda olmusunuz. Amma mən də bir hədis bilirəm. Peyğəmbərin (sav) bu kəlamını eşitmişəm: “Qiyam gününədək Adəm övladları arasında Dəccaldan da təhlükəli bir məxluq olmayacaqdır”.
(Müslim, “Səhih” , “Fitnələr” kitabı. Əhməd «Müsnəd» 6/455-456, Dəccal barədə hədislərin yerdə qalanı. 18/69, Sayı 2946.) (daha&helliip;)